🔞NC ーGuiltー (GH)

"หากแต่เธอขอ ฉันยอมแปดเปื้อน"

 โฮซอกย้ายพาตนเองมานั่งยังห้องนอนของยุนกิ มือเรียวสวยกำแน่นพร้อมกับอาการสั่นระริกเพราะความกลัว อาการภายในห้องมันน่าอึดอัดเสียจนเหงื่อเม็ดโตผุดขึ้นมาตามลำคอขาวและใบหน้า

ร่างหนาในผ้าขนหนูสีขาวสะอาดพันรอบเอวเดินเข้ามาทิ้งตัวลงนั่งข้างๆร่างบางก่อนจะหอมฟอดแก้มนิ่มหนึ่งทีแล้วสบตามองกับอีกคนที่สีหน้าไม่ค่อยดีนัก วิตกกังวลจนเห็นได้ชัดเจน

"ยิ้มหน่อยสิครับ ไม่อยากมีอะไรกันแบบไร้อารมณ์หรอกนะ"

ยุนกิค่อยๆประกบจูบร่างบางอย่างอ่อนโยนพลางดูดเม้มริมฝีปากนิ่มชิมเอารสชาติหวานที่เคยลอง ก่อนที่โฮซอกเองจะค่อยๆยกมือทาบลงไปบนอกแกร่งแล้วดูดริมฝีปากตอบกลับมาเช่นกัน

เสื้อผ้าแต่ละชิ้นถูกถอดออกโดยฝีมือคนเป็นพี่อย่างช้าๆเพื่อให้ได้เชยชมเรือนร่างขาวงามดุจหญิงสาวในร่างชาย เนินอกนูนอูมพอที่จะมือเนื้อสัมผัสได้จับคลึงดูดชิมเอายอดอกอย่างหลงใหล สีแดงระเรื่อประดับบนเนินแก้มก่อนจะเม้มปากสวยเข้าหากัน

"อื้อ..อย่าทำรอยนะ.."

มือหยาบบีบคลึงเอาสะโพกกลมอย่างกระชับมือพร้อมกับไล่หอมซอกคอสูดเอากลิ่นกายดั่งแคนดี้รสหวาน หอมละมุนเสียจนอยากจะเก็บไว้ดอมดมคนเดียว

อยากจะกัดฟัดทำรอยให้ช้ำไปทั้งเรือนร่าง หากแต่ต้องอดเอาไว้เพราะเป็นคำร้องขอของอีกฝ่าย ร่างสวยในท่านั่งพับเพียบไปทางเตียงได้แต่เสตามองไปทางอื่น ภายในใจนั้นเอ่อล้นไปด้วยน้ำตา กลั้นเอาไว้ อย่าร้องไห้นะ

ผ้าขนหนูผืนหนาถูกเปลื้องออกจนไร้สิ่งใดมาปกปิด มือหยาบตบหน้าขาของตนเป็นการเชื้อเชิญ ก่อนร่างเล็กนั้นจะค่อยเขยิบกายหันหลังนั่งลงบนตกด้วยท่าทีเงอะงะ

แท่งเอ็นร้อนเสียดสีถูแผ่นหลังเล็กก่อนจะบีบเจลหล่อลื่นทาลงไปแล้วค่อยสอดใส่อย่างอ่อนโยนเพราะกลัวว่าร่างบางนั้นจะเจ็บอย่างคราวก่อน เมื่อแก่นกายใหญ่เข้าไปจนสุดร่างเล็กก็กระตุกกายเกร็งขึ้นมา พร้อมกับอาการหอบเบาๆ

"เจ็บมั้ย" มือหยาบจับยึดเอาสะโพกกลมไว้ก่อนจะหอมฟอดไปตามแผ่นหลังเล็กแล้วกอดเอวโน้มคล่อมแผ่นกายบางที่สั่นระริก

"อึก..อื้อ" มือเรียวสวยกำผ้าปูที่นอนเอาไว้แน่นเมื่ออีกคนเริ่มขยับเอวสอบสวนเข้าออกอย่างนุ่มนวลพลางลูบไล้เนื้อกายขาวสะอาดไร้ซึ่งรอยฟกช้ำใดๆมาแต่งแต้ม โฮซอกพยายามกลั้นเสียงร้องของตัวเองแต่ยุนกินั้นก็เริ่มกระทำรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ

"อ๊าา..พี่ยุน..กิ..อื้อ!"

สะโพกกลมเองก็แอ่นรับแรงกระแทกเพราะความเสียวซ่านที่ทำเอานน้ำตาไหลปริ่มออกมา ร่างกายคนน้องเกร็งสั่นต่อความเสียวจนบีบรัดแท่งเอ็นร้อนทำเอาคนพี่รู้สึกปวดหนึบอยู่ข้างใน

"ซี้ด..โฮซอก อย่าเกร็ง"

"อื้ออ...เจ็บ..อึก"

ยุนกิโน้มหน้าเข้าไปหอมแก้มเป็นการปลอบประโลมโฮซอกให้หายเกร็ง พลางใช้มือหยาบลูบไล้เรียวขาสวยไปไปด้วยก่อนจะกอดให้แผ่นหลังนั้นมาแนบชิดอกแกร่ง

บทเพลงรักบนเตียงขนาดใหญ่กำลังดำเนินต่อ เสียงของเนื้อกายกระทบกันประสานกับเสียงครางอื้ออึงเข้ากันได้ดีอย่างลงตัว จนกระทั่งทั้งนั้นเริ่มใกล้ถึงจุดที่ต้องปลดปล่อน ทำนองห้วงจังหสะก็เริ่มถี่หน่วงและรุนแรงมากขึ้น ไม่นานก็ถึงบทจบของเพลงรักบรรทัดสุดท้าย

🔞 Kill him NC cut

 มือหยาบลงแรงตีสะโพกกลมอย่างมันเขี้ยวก่อนจะขยำไว้จนเต็มมือแล้วก็สูดหอมซอกคอขาวอย่างหื่นกระหายพลางร่างเล็กนั้นก็ขย่มเอาตักแกร่งสู้มือของร่างหนา ก่อนกางเกงยีนส์สีซีดเซียวของคนบนตักจะถูกถอดออกอย่างช้าๆเผยให้เห็นก้นกลมสีขาวนวลน่าบีบคั้นท่ามกลางแสงไฟสะลัวๆจากข้างทาง

มือเรียวสวยค่อยๆจับรูดซิปกางเกงตัวหนาลงอย่างเบามือก่อนจะจับเอาแก่นใหญ่ไซต์54ขึ้นมาลูบคลำอย่างใจเย็นทำเอาร่างหนาเม้มปากมองอีกคนด้วยความเสียวซ่าน

ฝ่ามือนุ่มทำหน้าที่ได้ดีพอที่จะทำให้ร่างหนานั้นเคลิ้มไปกับมัน น้ำลายเหนียวถ่มลงบนส่วนหัวของแท่งเอ็นไหลเยิ้มลงไปเรื่อยๆตามความยาวพลางใช้ฝ่ามือจักชักแก่นกายขึ้นลงจนส่วนหัวเริ่มปริ่มน้ำใส

"อื้มม..เด็กดี" 

เมื่อเห็นว่าเริ่มได้ที่แล้วกายเล็กก็เขยิบตัวเเอ่นเอาร่องก้นถูแท่งเอ็นหนาก่อนจะจับกดเข้าไปยังรูรักสีชมพูสวย

"อ๊าา..ห์ อื้มม~"

มือหยาบจับยึดสะโพกกลมเอาไว้พลางหอมแก้มนิ่มปลอบประโลมร่างบางที่กัดปากเสียวเพราะความใหญ่ของแก่นกายที่เข้าๆเข้าไปจนมิดลำ

ไหล่หนาถูกบีบจับยึดเอาไว้แน่นก่อนสะโพกมนจะเริ่มขย่มสู้กับแท่งเอ็นที่แข็งตั้งชูชันเสียงกระทบกันของผิวเนื้อรวมกับเสียงครางอื้ออึงเพราะความเสียวประสานกันอย่างลงตัว 

"ซี้ดด..เด็กน้อย" มือหนาตีเอาก้นกลมด้วยความมันเขี้ยวในเรือนร่างที่ทำให้เขานั้นลุ่มหลงจนไม่อยากจะลืมเลือน

"อื้อ! โตพอจะ..อ๊ะ เป็นเมียพี่แล้ว อ๊ะ! ฮืออ.."

กายบางทิ้งตัวลงนั่งบนตักก่อนจะเอาหน้าซุกลงบนอกหนาแล้วหอบหายใจออกมาเรียวขาสวยสั่นระริกเพราะความเสียวซ่านที่ร่างหนานั้นกระแทกสะโพกสวนขึ้นมา

"ไม่ไหวแล้วหรอหื้ม" เสียงทุ้มหนาเด่นเป็นเอกลักษณ์กระซิบข้างใบหูคนบนตักแล้วจับเอาก้นกลมยกขย่มขึ้นลงเป็นจังหวะอีกครั้ง

"อ๊าาห์!! พี่..อึก..ซี้ดด"

ซี่เรียวฟันกัดเอาไหล่หนาฝังคมเขี้ยวลงไป กายหนานั้นก็ยังกระแทกเอวสวนขึ้นมาอย่างถี่หน่วงก่อนจะปลดปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นออกมาไหลเยิ้มตามร่องก้นยาวลงมาตามเรียวขา

อ๊ะ..อื้อออ" แก่นกายเล็กของคนบนตักกระตุกตัวเกร็งปล่อยเอาความกระสันออกมาเลอะเปรอะเสื้อยืดสีขาวของร่างหนา โชคดีที่พกเสื้อกันหนาวตัวหนามาด้วยพอได้ช่วยปกปิดคราบน้ำของร่างบาง

.

.

.

.

"เวลาเหลือน้อยแล้ว.. ไม่เสร็จไม่รู้ด้วยนะ" ร่างสวยยิ้มกัดปากยั่วเชิญชวนให้รีบทำสิ่งนั้นเร็วๆ เพราะโอกาสนี้ก็เหลือเวลาน้อยลงไปเต็มที

"จะกระแทกไม่ยั้งเลยครับ :)"

ร่างบางคลี่ยิ้มสวยออกมาก่อนจะเขยิบตัวออกจากอ้อมกอดแล้วเดินไปยังอ่างล้างหน้าเผยร่างสวยเปลือยเปล่าท่ามกลางแสงไฟสีส้มอ่อนๆก่อนจะยันตัวขึ้นนั่งบนพื้นที่ว่างของอ่าง เรียวขาสวยนั้นแยกออกเชื้อเชิญอีกคนให้เขามาชิดใกล้ก่อนจะนำเรียวนิ้วหนาของกายหยาบสอดใส่เข้าไปในเจ้ารูรักสีชมพูสวย

"อื้ออ..พี่.."

"อั้นน้ำพี่ไว้หรอครับหื้ม"

ยามที่นิ้วนั้นกระทุ้งเข้าออกน้ำสีขาวขุ่นจางๆก็ไหลแทรกออกมาตามเรียวนิ้วมือ ปากสวยขบเม้มจนห่อเลือดเงยหน้าเหยเกเพราะความเสียวซ่าน แก่นกายเล็กเองก็กระตุกรับให้กับความเสียวด้วยเช่นกัน

"อืออ.."

นิ้วมือหยาบค่อยๆดึงออกมาดูความเยิ้มพิศวาสของรูรักที่ขมิบเข้าออกอย่างหื่นกระหาย ทำเอาร่างหนารู้สึกอยากที่จะกระทำอีกคนอย่างบ้าคลั่ง

แก่นกายหนาที่คุ้นเคยถูกสอดใส่แทนที่นิ้วมือแก้กระไส มือหนายยึดเอาสะโพกกลมของร่างบางเอาไว้แน่นพลางสวนสะโพกกระแทกแท่งเอ็นร้อนอย่างถี่หน่วง

"อ๊าา..อื้อ..พี่..อ๊ะ!"

เสียงครางสั่นกระเส่ารับไม่เป็นภาษา นิ้วเรียวจิกลงบนต้นเเขนระบายความรู้สึกเสียวซ่าน ปากที่ถูกบดขยี้จีบเพราะความเสน่หาจนเลือดสีข้นขุ่นซิปตามรอยแตกขึ้นมา ความเร่าร้อนและรุนแรงไม่ได้ทำให้รู้สึกเจ็บแต่กลับรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก

เรียวขาสวยที่เริ่มไร้เรียวแรงก็ตวัดโอบเอวสอบเกี่ยวเอาไว้ สะโพกกลมก็เเอ่นรับแรงกระแทกจนจุกเสียวอยู่ข้างในระบายออกมาเป็นเสียงร้องอื้ออึงฟังไม่ได้ศัพท์จับไม่ได้ความ

"อื้อๆ..พี่..อ๊าาา"

ร่างหนาทำหน้าที่ของเขาได้ดีเสียจนร่างบางอยากจะบ้าคลั่ง เขารู้ทุกความต้องการของตัวเอง ดีเสียจนไม่อยากให้หยุด กายบางกระตุกเกร็งแอ่นอกสวยรับความเสียวจนปล่อยน้ำสีขาวขุ่นพวยพุ่งออกมา ปลายเท้าจิกเข้าหากันเช่นเดียวกับเรียวนิ้วมือที่จิกลงไปบนไหล่หนา

ใบหน้าสวยเปรอะเปื้อนเหงื่อซุกลงบนอกแกร่งอีกครั้ง เสียงหอบหายใจของทั้งคู่ประสานกันเบาๆ แก่นกายร้อนแน่นขนัดเพราะยังไม่เสร็จถึงฝั่งฝันก็ค่อยๆเคลื่อนตัวออกจากเจ้ารูรักสีชมพูสวย

แน่นอนว่าร่างบางนั้นอยากจะปรนนิบัติต่อร่างหนา ก็เขยิบเอาตัวเองลงไปคุกเข่ากับพื้นภายใต้สายตาดุจเสือร้ายที่ควบคุมกวางตัวน้อยให้เชื่อฟัง

ริมฝีปากกระจับจุ๊บลงบนส่วนปลายอย่างอ่อนโยนก่อนจะอ้าปากรับแก่นกานใหญ่เข้าไปในช่องปากอุ่น ร่างสวยพยายามเป็นอย่างมากที่จะเอาให้หมดจนสุดโคนจนน้ำตาใสเริ่มปริ่มที่ขอบตา 

นัยต์ตากลมโตเงยมองหน้าของผู้เป็นที่รักพลางดูดโลมเลียแก่นกายหนาอย่างกับขนมหวานรสเลิศ ปากหนาเม้มขบเข้าหากันเพราะความหมั่นเขี้ยวอยากจะกดเอาหัวทุยเล็กเอาไว้พร้อมกับสวนเอวกระแทกจนแตกคาปาก

ลิ้นเรียวเล็กโลมเลียดุนดันรอยแยกบนส่วนหัวอย่างนึกสนุก เสียงทุ้มโทนต่ำครางอื้ออึงในลำคอพลางขยุ้มกลุ้มผมของตนไปด้วย เป็นสัญญาณที่ดีว่าอีกคนพึงพอใจเป็นอย่างมาก

ไม่ทันได้ตั้งตัว น้ำรักสีคุ้นเคยก็พวยพุ่งเลอะเปรอะหน้าสวยจนเอาปากไปรับไว้แทบไม่ทัน ร่างหนาก้มมองงานศิลปะบนเรือนร่างอีกคนด้วยความเอ็นดูก่อนปากเล็กจะดูดกลืนน้ำกามเสียจนหมด เหลือเพียงเล็กน้อยที่ประดับหน้าสวยอยู่อย่างงั้น

"เลอะหมดเลย :( คราวหลังจะไม่ทำให้แล้ว ชิ"

ร่างหนาจับประคองให้อีกคนยืนขึ้นก่อนจะประทับริมฝีปากจูบปลอบประโลมร่างบางอย่างอ่อนโยน

"คนบ้า.."

"บ้าแล้วรักมั้ย"

"ไม่รักหรอก" กายเล็กโอบกอดร่างหนาพลางเอาใบหน้าสวยซุกลงไปที่อกแกร่ง ลำแขนหนาเองก็โอบกอดเอวขอดสวยไว้เช่นกัน

🔞SPECIAL NC CUT NOT MARRY

 ร่างเล็กบนตักเงยหน้าเหยเกด้วยความเสียวซ่านจากปากของร่างหนาที่ก้มดูดเม้มเอายอดอกเสียจนเกิดเสียงจ๊วบจ๊าบ เรียวลิ้นร้อนตวัดเลียสลับกับดูดอมอย่างสนุกปากทำเอาน้ำลายเหนียวนั้นเลอะเปรอะชุ่มไปหมด

   "อื้ออ..พี่ทิน"

กายบางแอ่นก้นกลมรับสัมผัสกับฝ่ามือที่บีบเค้นด้วยความหมั่นเขี้ยว ก่อนที่จะค่อยๆจับขอบกางเกงดึงลงแล้วถอดออกไป เหลือเพียงร่างกายที่เปลือยเปล่าไร้เสื้อผ้าอาภรมาปกปิด

ลำแขนโอบกอดหัวอีกคนเอาไว้ยามนิ้วมือก็ขยุ้มเอากลุ่มผมขึ้นมาพลางบดเอวลงสู้แก่นกายร้อนที่พร้อมจะสอดใส่เข้าไป

   "ให้พี่ได้ใส่ถุงยางก่อนสิครับ"

   "อื้ออ.."

   "ทำไมอ้อนจังหื้ม"

ผ้าขนหนูสีขาวสะอาดรวมถึงเสื้อผ้าถูกจับโยนลงไปกองกับพื้นข้างเตียง ถุงยางชนิดบางพิเศษถูกแกะออกจากซองอย่างเบามือก่อนจะสวมใส่ลงบนแก่นกายที่แข็งตัวเต็มที่แล้ว

   "จะขย่มเองหรอครับ"

   "อึก..ขอลองได้มั้ย อื้อ..เมฆกลัว"

ใบหน้าสวยหันออกมามองดูแก่นกายที่แนบอยู่ระหว่างร่องก้นนิ่ม ก่อนนิ้วนั้นจะกดให้ส่วนหัวของท่อนเอ็นสอดใส่เข้าไปอย่างใจเย็น ร่างกายเล็กก็เกิดเกร็งขึ้นมาเมื่อมีบางสิ่งค่อนๆดุนดันเข้าจนร่างหนาที่เห็นดังนั้นก็รู้อึดอัดขึ้นมาแทน

   "แฮ่กก..ๆ อึก..เมฆ..ไหว"

   "เจ็บรึเปล่า"

เมฆก้มหน้าส่ายบอกว่าไม่เป็นไร อดไม่ได้ที่จะเป็นห่วง ใช้เวลาสักพักเจ้ารูรักสีสวยก็ดูดกลืนแก่นกายจนสุดต้นโคน เรียวขาสวยเกิดอาการสั่นเกร็งจนไม่กล้าขยับ มือทั้งสองข้างเกาะไหล่หนาแน่นออกแรงบีบระบายอารมณ์ลงไป

   "อ่ะ..อื้อ..พี่ทิน"

กายบางค่อยๆขยับก้นขึ้นลงให้ท่อนเอ็นได้ได้เสียดสีเข้าออกอย่างเนิบนาบ มือหยาบจับเอาเอวบางยึดไว้สายตาคมดุจเสือร้ายจ้องมองใบหน้าหวานด้วยอารมณ์หลงใหลปานจะกลืนกิน

บทเพลงรักที่อ่อนหวานกำลังจะเร่าร้อนขึ้นเรื่อยๆเมื่อกายหนาเริ่มจะสวนสะโพกตอบสนองความอยากทางกามเพศของตนเอง ทำเอาอีกคนบนตักร้องสั่นกระส่ายครางศัพท์ไม่เป็นภาษาออกมา

   "อ๊ะ..อ๊าา..อื้อ!!อื้มม..พี่ทิน..อ๊าา.."

ขาเรียวตวัดกอดเกี่ยวเอวสอบเอาไว้ไร้เเรงที่จะกระทำต่อส่งทอดหน้าที่นี้ให้กับร่างหนาได้ช่วยให้เขานั้นเสร็จถึงฝั่งฝันที

อิริยาบทท่าทางเปลี่ยนให้คนน้องอยู่ใต้ร่างของตนแต่ยังคงโอบกอดกันและกันเอาไว้ แรงเสียดทานระหว่างช่วงล่างของคนพี่ยังคงทำหน้าที่ได้ดีเสียจนทำเอาคนน้องนั้นทนต่อความเสียวซ่านไม่ไหว น้ำสีขาวขุ่นพุ่งเลอะช่วงท้องผิวเนียน ใบหน้าสวยหวานขึ้นสีแดงระเรื่อด้วยความเขินอาย อดไม่ได้ที่จะประกบปากจูบในขณะที่ส่วนนั้นยังคงกระแทกเข้าออกเพื่อที่จะปลดปล่อยเช่นกัน

ภายใต้ความเจ็บยังคงมีความรู้สึกดีซ่อนแฝงอยู่ แก่นกายร้อนที่สอดใส่เข้ามานั้นทำหน้าที่ดีเกินเสียจนเมฆรู้สึกกระสันขึ้นมาอีกครั้ง

   "อ๊าา..พี่ทิน..ฮืออ..เมฆเสียว..อ๊ะ!!งื้ออ"

   "ซี้ดด...อ่าาห์"

เสียงโทนทุ้มต่ำชวนให้หลงใหลทำเอาคนเป็นน้องแทบบ้าคลั่งไม่ต่างอะไรจากคนพี่เลย ใกล้ถึงเวลาที่บทเพลงรักของทั้งคู่นั้นจะจบลงแล้ว น้ำสีขาวขุ่นจากเเท่งเอ็นหนาก็พวยพุ่งออกมา เป็นอีกครั้งที่เมฆเสร็จเช่นกัน

   "อื้ออ พี่ทิน"

   "พี่เกือบเป็นบ้าน่ะรู้มั้ย"

   "พูดมาก นอนเลย"

ลำแขนเล็กโอบคออีกคนมากอดเอาไว้เสียแน่น ทินเนอร์เองก็ค่อยๆจับเอาแก่นกายออกจากเจ้ารูรักสีสวยก่อนจะถอดเอาถุงยางมัดปากแล้วโยนลงถังขยะเล็กๆที่ปลายเตียง

   "ขอดูตรงนั้นได้มั้ย"

   "ทะลึ่ง!!"

   "อยากเห็นไงว่าแดงรึเปล่า พี่ทำเราซะเเรงเลยนะ"

   "ไม่ให้ดู"

   "งั้น.."

   "อื้อ..พี่ทิน..อย่าสิ!!"

นิ้วหนาถูลงไปที่ร่องก้นนิ่มก่อนจะค่อยๆสอดลิ้นเข้าไปเเล้วควงอยู่ข้างในนั้น กายเล็กที่ถูกกระทำก็ดิ้นห้ามปรามอีกคนก่อนจะกัดลงบนไหล่หนาจนเป็นรอยฟัน

   "อะ..เอาออกซี"

   "พี่อยากเห็นหน้าเราตอนคราง"

   "หะ..เห็นไปแล้วอ๊ะ!!..อื้อ"

นิ้วหนากดกระแทกรัวนิ้วเบ็ดอีกคนแบบจงใจแกล้ง ใบหน้าสวยเหยเกด้วยความเสียว ทำเอาคนพี่พึงพอใจเป็นอย่างมากก่อนจะค่อยๆดึงเอานิ้วนั้นออก

   "ฮือ..คนบ้า ไอ้พี่ทินคนบ้า!!"

   "บ้าแต่ก็ผัวเมฆนะ"

ผ้าห่มผืนหนาถูกหบยิบมาห่อหุ่มกายทั้งสองเอาไว้ก่อนจะนอนหยอกล้อกันจนค่อยๆผลอยหลับไป

🔞NC CUT Your story

-ร่างกายที่บอบช้ำกับรักอันขมขื่น-

ร่างบางค่อยๆเอนอ่อนกายลงนอนแนบกับผ้าเนื้อกำมะหยี่ของโซฟาตัวหนา พลางคิดอะไรเรื่อยเปื่อยก่อนที่จะหลับตาลงเพราะความเพลีย

เวลาผ่านไปสักพัก ตาสวยได้รูปค่อยๆลืมตื่นขึ้นเพราะความรู้สึกแปลกประหลาดบริเวณต้นคอของตนก่อนจะพบกับรุ่นพี่เจ้าของบ้านที่กำลังคล่อมตัวเขานั้นอยู่ ทั้งยังฉวยหอมคอของเขาอีก

"พ..พี่ครับ ปล่อยผม"

"พี่รักเรานะ"

"ต..แต่ อื้ออ.."

ทิ้งคำพูดลงสู่ลำคอปากกระจับสีชมพูธรรมชาติถูกจูบด้วยริมฝีปากหนาแล้วดูดดึงเม้มชิมรสหวานของน้ำลายในโพรงปาก อารมณ์ความรู้สึกจากเบื้องลึกภายในจิตใจพรั่งพรูออกมาอย่างโหยหา ปากบอกว่าไม่แต่ใจนั้นต้องการอยู่ท่วมท้น

เรียวลิ้นเกี่ยวพันกันอย่างดุดัน น้ำใสหวานไหลอาบตามขอบปากจนเลอะเทอะ มือหนาหยาบที่ปูดนูนไปด้วยเส้นเลือดกันผิวสีขาวซีด เริ่มซุกซนจับเอวบางลูบไล้ปลุกอารมณ์รักให้ร่วมไปด้วยกัน

กำปั้นเล็กทุบไหล่กว้างก่อนจะเบนหน้าหนีออกจากจูบอันดูดดื่มแล้วหอบหายใจกอบโกยเอาอากาศ แต่ในระหว่างนั้น ร่างหนาเองก็จับเอากางเกงขาสั้นบนร่างกายบางถอดออก ก่อนที่จะถอดกางเกงของตนเองตาม

"อึก..พ..พี่ พอเถอะ"

"นะครับที่รัก พี่ขอนะ"

"อื้ออ..ย..อย่าเลย"

เรียวขาสวยถูกยกขึ้นไปพาดบ่าหนาก่อนที่จะประทับจูบลงบนขาอ่อน ทำให้ผู้ถูกกระทำนั้นถึงกับหน้าขึ้นสีแดงระเรื่อบริเวณแก้ม 

"พี่..อึก..ยอมก็ได้"

ร่างหนายกยิ้มอย่างดีใจก่อนที่จะโน้มใบหน้าหล่อเหลาสันกรามคมไปหอมแก้มสักฟอด แล้วจึงจับแก่นกายใหญ่กดใส่เข้าไปในช่องทางรักอีกคน

"งื้อ..พี่ไม่ใส่ถุงหรอ.."

"ไม่ได้ซื้อมา.."

"..อ..เอาสดก็ดะ..อ๊าา!!อึก.."

เอวสอบกระแทกแก่นกายเข้าไปจนมิดลำในคราเดียว ทำเอาร่างบางครางลั่นด้วยความจุกและเจ็บปวด จนน้ำตาใสเริ่มคลอออกมา มือหยาบจับสะโพกกลมเอาไว้อย่างถนัดมือ ก่อนที่จะเริ่มขยับเอวอีกครั้งด้วยแรงกระแทก

"อึก..อ๊ะ..พะ..พี่..หนูเจ็บ"

มือเรียวสวยยื่นไปจับข้อมืออีกคนแล้วบีบเอาไว้แน่น น้ำตาที่เคยคลอก็ไหลอาบแก้มลงมาเรื่อยๆ ความเสียวซ่านนั้นสู้ความเจ็บปวดไม่ได้เลยสักนิด ยิ่งร่างหนากระทำรุนแรงตามแต่ใจตัวเองมากเท่าไหร่ ร่างบางก็ยิ่งเจ็บปวดมากเท่านั้น

"อื้ออ..พี่..หนูจุก..เบาๆอ๊ะ!อื้ออ..~"

ก้นกลมอวบอิ่มถูกฟาดด้วยฝ่ามือหนาอย่างเต็มแรงก่อนที่จะบีบเอาเนื้อหนังจนเต็มมือ ร่างหนาครางอื้ออึงในลำคอแต่สายตาไม่ได้มองหน้าร่างบางเลยด้วยซ้ำ ใบหน้าสวยหันมองไปทางอื่น น้ำตาก็ยังคงไหลออกมาไม่หยุดจนเสียงครางร้องเริ่มสั่นเทา 

"ฮึก..อื้ออ..อื้มม~..อึก."

กายใหญ่ก็โน้มตัวลงมาหอมคอขาวระหงก่อนที่จะดูดเม้มทำรอยสีกลีบกุหลาบช้ำเอาไว้สองสามจุด แล้วค่อยกัดลงไปที่หัวไหล่ของอีกคนจนเป็นรอยฟัน

มันเป็นรักที่เจ็บปวด ไร้ซึ่งความอ่อนโยนใดๆอย่างที่ผ่านมา

ทุกท่วงท่าการกระทำยังคงรุนแรงอย่างไม่ลดละ ไม่มีความถนอมใดๆนอกจากจูบที่มอบให้ ร่างกายที่เริ่มตอบรับความเสียวซ่านจากแก่นกายใหญ่ที่สอดเข้าออกเป็นห้วงจังหวะ เริ่มทำให้ร่างบางนั้นใกล้เสร็จสมหวังแล้ว

"อ๊าาาๆ..อื้ออ พี่~"

"ซี้ดดด...เด็กดี"

ลำแขนเล็กโอบกอดคออีกคนเอาไว้แน่นก่อนที่จะหลับตาเสียวเกร็งร่างกายของตนเองแล้วปล่อยน้ำกามออกมา

"อ๊ะ..อ๊าา..อื้มม"

แขนแกร่งของร่างหนาก็โอบกอดกายบางเอาไว้ แก่นกายใหญ่ยังคงไหลลื่นเข้าออกภายในช่องทางรักเพื่อปลดปล่อยน้ำกามของตนเองออกมาเช่นกัน

ภายใต้อ้อมกอดที่อบอุ่น เสียงหายใจหอบเหนื่อยของทั้งคู่นั้นประสานกันเป็นระยะ ก่อนที่ร่างหนาจะจับเอาแก่นกายตัวเองออกแล้วพลิกตัวมานอนกอดร่างบางบนโซฟาแคบๆ

🔞NC ーGuiltー (GH)

ใจนั้นรักดี แต่กายนี้กลับแปดเปื้อน

ซองถุงยางไซส์54 ถูกหยิบออกจากกระเป๋าสะพายข้างของยุนกิก่อนที่เขานั้นจะเดินกลับมาหาโฮซอกที่นอนสะอื้นอยู่บนโซฟาห้องนั่งเล่นในสภาพเปลือยเปล่า

ซองถุกยางถูกฉีกออกอย่างเบามือก่อนที่จะสวมใส่ลงบนแก่นกายแข็งตรงจากอารมณ์ทางเพศอย่างถูกวิธี ร่างหนากลับขึ้นไปบนโซฟาตัวแคบอย่างเดิม

มือหยาบจับเรียวขาอ่อนยกให้เขยิบเข้ามาชิดใกล้เพื่อที่จะได้ง่ายต่อการสอดใส่เข้าไปในช่องทางรักของร่างบาง

โฮซอกทำได้แค่สั่นเทา หยาดน้ำตาก็ยังคงไหลออกมาไม่หยุด ดิ้นหนียังไงก็ถูกจับได้อยู่ดี นึกโทษตัวเองว่าไม่ต่างจากคนโง่ สู้เพื่อเอาตัวรอดในตอนแรก พอจนตรอกก็ยอมทุกอย่าง โง่จริงๆ

"ฮึก..ฮือ"
"กลัวหรอ?"
"...อึก."
"ไม่ต้องกลัวนะ ไม่เจ็บหรอก น่าจะเคยโดนของนัมจุนมาแล้วนี่"

หยาบคายที่สุด

กลับกันก็เกิดคำถามขึ้นมาในหัว ในสายตายุนกิ โฮซอกดูง่ายขนาดนั้นเลยหรอ ความจริงแล้ว ตลอดเวลาที่ผ่านมาโฮซอกไม่เคยมีอะไรกับนัมจุนเลยแม้แต่ครั้งเดียว และตอนนี้เป็นครั้งแรก เขาไม่เต็มใจที่จะให้ด้วยซ้ำ

ส่วนหัวของแก่นกายถูกถูไถอยู่บริเวณช่องทางด้านหลัง แน่นอนว่าแก่นกายของโฮซอกเองชูชันรับอารมณ์ไม่ต่างกันเพราะยุนกิเป็นคนปลุกมันขึ้นมา

ลำพังแค่น้ำหล่อลื่นจากถุงยางนั้นไม่เพียงพอจริงๆ น้ำลายเหนียวยืดถูกป้ายไปที่ร่องก้นจนชุ่มแฉะโดยมีสายตาคมจ้องมองด้วยความพอใจอยู่ตลอดก่อนที่จะจับกดแท่งเอ็นร้อนเข้าไปในตัวอีก

"อึก..อ๊าา!"

โฮซอกร้องออกมาด้วยความเจ็บแปล๊บที่เเล่นเข้ามา นิ้วเรียวสวยจิกลงไปบนเนื้อโซฟาอย่างแรงเพื่อระบายความเจ็บปวด ร่างกายบางแอ่นอกเกร็งจนทำให้ยุนกินั้นสวนเอวเข้าไปไม่ได้

"ซี้ดด..โฮซอก อย่าเกร็ง"
"อื้อ..เจ็บ..อย่าา"

ร่างบางร้องครวญครางขอให้อีกคนหยุดมันเจ็บจนไม่รู้จะไปต่อยังไง มือไม้เก้งก้าง ใบหน้าเปื้อนน้ำตาที่ไม่รู้ว่าจะเอาไปซุกตรงไหน ร่างหนาไม่ยอมแพ้ที่จะฝืนต่อ มาถึงขนาดนี้แล้ว จะให้เอาออกเลยมันง่ายเกินไป

"อื้มม..อึก"

เอวสอบสวนเข้าออกตามใจตัวเองโดยไม่สนว่าอีกคนจะรู้สึกยังไง เจ็บปวดหรือไม่ คิดเพียงแต่ว่าถ้าเสร็จเมื่อไหร่ก็เท่ากับว่าเขานั้นได้ในสิ่งที่ต้องการแล้ว

ร่างบางที่นอนยอมให้อีกคนกระทำทางเพศร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด และอีกหลายความรู้สึก ทั้งความกลัว ความเสียว มันตีกันไปหมดจนโฮซอกเริ่มสับสน เขาเหนื่อยจะทนแล้ว ไม่ไหวแล้ว

นรก..มันคือนรกบนดิน

ยุนกิย้ำกดเอวสอบด้วยความเสียวซ่านเพื่อตอบสนองความต้องการของตัวเองอย่างถี่หน่วง พร้อมกับเสียงครางไม่ได้ศัพท์ของโฮซอก ร่างหนาไม่มีทางรู้เลยว่าร่างบางนั้นรู้สึกอย่างไร เพียงแต่ขอให้เขานั้นได้สำเร็จความใคร่กับอีกคนก็เพียงพอแล้ว

"อื้อ..ฮือ..อ..เจ็บ..พอ..แล้วฮือ.."

เพศสัมพันธ์ที่ความรู้สึกของเขาทั้งสองนั้นไม่สัมพันธ์กันเลย สำหรับโฮซอกมันเจ็บปวดเหมือนร่างกายจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆแม้จะมีความเสียวซ่านออกมาบ้างซึ่งมันน้อยกว่าความเจ็บที่เขามี

ในใจว้าพะวงความกลัวกัดกินจิตใจ น้ำตาก็ยังไหลออกมาไม่หยุด ส่วนยุนกินั้นเขารู้สึกดีมากๆที่ได้ร่วมรักกับโฮซอก เหมือนเขาได้ชัยชนะที่ควรได้ตั้งแต่ครั้งก่อน บัดนี้นั้นสมใจปราถนายุนกิแล้ว

"ซี้ดด..อ่าาโฮซอก.."

สมาร์ทโฟนเครื่องหรูถูกหยิบขึ้นมาโดยร่างหนาก่อนที่จะกดอัดวีดีโอการร่วมรักกับอีกคนเอาไว้ ภาพของเอวสอบที่สวนแก่นกายเข้าช่องทางด้านหลังของอีกคน เนื้อขาที่กระทบกันจนเกิดเสียง

ตัวกล้องถ่ายไล่ขึ้นไปเรื่อยๆจนเห็นใบหน้าอีกคนอย่างชัดเจน แน่นอนว่าภาพเคลื่อนไหวรวมถึงเสียงนั้นแล้วมันชัดเจนยิ่งกว่าอะไร ก่อนที่จะกดบันทึกแล้ววางโทรศัพท์ลงอย่างเดิม

"ฮืออ..อ๊ะ!..อึก..อย่าา.."
"อ่าา..ห์โฮซอก..อื้มม"

มือหยาบยึดเอวบางมากระแทกอย่างเเรงเพราะเขานั้นใกล้จะเสร็จเต็มทนแล้ว แก่นกายร่างบางที่มีน้ำสีขาวพวยพุ่งออกมาก่อนจนเลอะเปรอะหน้าท้องตัวเอง ใบหน้าสวยหันข้างหอบเหนื่อยแล้วหลับไป

กายหนาโน้มเข้าไปป้อนจูบอีกคนอย่างอ่อนโยน เอวสอบก็ยังคงทำหน้าที่ของมันต่อไปจนกระทั่งหลั่งน้ำกามออกมาเช่นกัน

ยุนกิอยากจะกัดฟัดอีกคนให้รอยเต็มตัวแต่ก็คงทำไม่ได้ จึงกัดริมฝีปากอีกคนจนเลือดซิบ แท่งเอ็นร้อนถอดออกมาจากช่องทางรักพร้อมด้วยน้ำอสุจิอยู่เต็มพื้นที่ว่างภายในถุงยาง แน่นอนว่าเขาจะทิ้งมันภายในห้องนี้ไม่ได้ จึงถอดออกมาแล้วนำทิชชู่มาห่อไว้เก็บไปทิ้งด้านนอก

หลังจากที่ทำการห่อถุงยางเพื่อนำไปทิ้งแล้ว ยุนกิก็จัดการแต่งตัวให้เรียบร้อย ก่อนที่จะหันมามองอีกคนที่นอนหลับอยู่บนโซฟาในสภาพเปลือย เนื้อแขนและขาของร่างบางนั้นช้ำแดงเพราะแรงฉุดกระชากของร่างหนา

ยุนกิก็ไม่ได้ใจร้ายถึงขั้นที่จะปล่อยให้โฮซอกนอนอยู่แบบนี้ เสื้อผ้าที่เคยสวมใส่ก็ถูกนำกลับสู่ตัวเจ้าของเหมือนเดิม คราบน้ำที่เลอะอยู่ก็ถูกเช็ดออกจนสะอาด ก่อนที่จะยกอุ้มอีกคนเข้าไปนอนในห้องนอนดีๆ แล้วห่มผ้าให้

มือหยาบไล่ลูบกลุ่มผมอีกคนอย่างเบามือ ก่อนที่จะลุกออกไป

Kill him sp. Insa×Sarang (GH)

20:03

SX-peereious

ไม่นานพวกเขาทั้งสี่คนก็มารวมตัวกันที่หน้าร้านก่อนที่จะเดินเข้าไป พนักงานต้อนรับถามถึงคิวที่จองไว้ล่วงหน้าซึ่งกีนั้นได้จัดการเรียบร้อยแล้ว ที่กีจองไว้เป็นโซนชั้นสองของตัวร้าน หากโซนVIP จะเป็นชั้นสาม ซึ่งเป็นห้องกั้นแบบค่อนข้างส่วนตัว แต่ชั้นสองจะเป็นโต๊ะรวมแบบสี่ถึงเจ็ดที่นั่งแบบชั้นหนึ่งจะเป็นโต๊ะนั่งติดกับเวที

เมื่อพวกเขาเดินมานั่งที่โต๊ะหมายเลข 18 สักพักพนักงานรับออเดอร์ก็เดินขึ้นมาพร้อมกับเมนูอย่างกับร้านอาหารเพียงแต่ที่นี่คือร้านเหล้าเท่านั้นเอง พวกเขาสามารถเลือกเมนูได้โดยที่ไม่ต้องอ่านมัน พนักงานจดออร์เดอร์ลงบนกระดาษ ก่อนที่จะโค้งตัวแล้วค่อยเดินออกไป

หลายคนในร้านมักจะเห็นพวกเขาเข้ามาบ้างเป็นครั้งคราว โดยเฉพาะพนักงานนั้นจะจำหน้าพวกเขาได้เป็นอย่างดี เนื้อผ้าเสื้อเชิ๊ตที่ดูลื่นและใส่สบายแต่ราคาของมันก็ไม่ได้สบายกระเป๋าตังค์สักเท่าไหร่ กางเกงผ้าเนื้อดีที่แนบเเน่นไปกับเนื้อขา

เครื่องประดับหรูหราที่ใส่แล้วดูดี มันเหมาะกับพวกเขาทั้งสี่คนเป็นอย่างมาก และอีกอย่างมันไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรที่พวกเขาจะแต่งตัวคล้ายกัน มันทำให้ดูเป็นผู้ชายในอุดมคติที่ผู้หญิงหลายคนต้องการ

ซึลกี ปกติจะดูนิ่งเรียบและอบอุ่นเข้าหาได้ง่ายแต่ในตอนนี้เขาเหมือนเสี่ยเป๋าตุงที่พร้อมเปย์ผู้หญิงที่เข้าหาไม่ว่าจะหวังอะไรก็ตามแต่

มันจา ลุคที่เห็นได้ง่ายก็คงไม่พ้นความขี้เล่นและปนกวนประสาทพออยู่ในลุคนี้ก็เปรียบได้กับอสรพิษที่ใช้เสน่ห์จากใบหน้าและท่าทีในการล่อเหยื่อให้มาติดกับดัก

บีโฮ เด็กหนุ่มที่อายุน้อยสุดในกลุ่มเพื่อนเสียงที่เป็นเอกลักษณ์รวมถึงหน้าตาด้วยเช่นกันมันทำให้เขาดูพราวและดุดันเมื่อทำหน้านิ่ง ราวกับเสือร้ายที่แฝงกายเพื่อเฝ้ารอตะครุบเหยื่อ

และสุดท้าย ซารัง ก็คงหนีไม่พ้นร่างกายเล็กหน้าทะนุถนอมสัดส่วนที่เห็นได้ชัดเมื่อเคลื่อนไหว ใบหน้าสวยที่ดูจริงจังมันทำให้เขาดึงดูดสายตาได้หลายคู่ เสื้อผ้าที่สวมใส่อยู่นั้นเพิ่มความสวยให้ทวีคูณเพิ่มเข้าไปอีก

จุดสนใจของร้านเหล้าในวันนี้คงหนีไม่พ้นพวกเขาทั้งสี่คนแต่กลับไม่ใช่กับพวกเขา ไม่ว่าใครก็ตามแต่จะพูดถึงในทางไหน ไม่ใช่เรื่องสำคัญที่ต้องใส่ใจ เพียงวันนี้ต้องการความผ่อนคลายเท่านั้น


"มาๆๆชนแก้ว" บีโฮเอ่ยชวน
"ชนเนื่องในอะไรวะ" มันจาถามด้วยความสงสัย
"เนื่องอะไรก็ชั่ง แต่กีเลี้ยง" ซารังพูดเสริมทับ
"อ่ะๆ ชนๆ" กีพูดขึ้นพร้อมกับยกแก้วขึ้นมา


แก้วทั้งสี่ใบยกขึ้นและชนกระทบกันให้เกิดเสียงแต่พอดีก่อนที่แอลกอฮอล์นั้นจะถูกยกดื่ม ปริมาณของมึนเมาภายในแก้วของแต่ละคนไม่ได้ลดลงมากซะเท่าไหร่ เว้นเพียงแต่ซารังที่แก้วเหลือเพียงแต่น้ำแข็ง


"เชี่ยซา ดุสัส"
"ดุไรมึงจา กูแค่อยาก"


แก้วเหล้าที่ว่างเปล่าก็ถูกผสมเพิ่มเติมลงไปโดยฝีมือของเจ้าของแก้วและกระดกแอลกอฮอล์สีสวยลงไปซ้ำอีก ทำให้อีกสามคนที่เหลือแปลกใจเป็นอย่างมาก เพราะซารังไม่ใช่คนที่ดื่มหนักแบบนี้ ปกติจะเป็นมันจาที่ดื่มค่อนข้างหนัก แต่ในทางกลับกันซารังเป็นคนที่ดื่มน้อยที่สุดในกลุ่ม


"ซา เบาได้เบา"


ซึลกีพูดเตือนเพื่อนรักของเขาอย่างใจเย็นก่อนที่จะยกแก้วขึ้นมาดื่มแต่สายตาก็ยังคงมองซารังด้วยความเป็นห่วง เป็นเวลาสักพักใหญ่ๆที่พวกเขานั้นใช้เวลาอยู่ที่แห่งนี้ พูดคุยเรื่องงานและกิจกรรมต่างๆ พร้อมกับฟังดนตรีสดที่เล่นอยู่ด้านล่างไปด้วย


"เห้ยบี นั่นเพื่อนสมัยเรียนป่าววะ"
"ใช่ว่ะจา ลงไปหามันมั้ย"
"เอาดิ เดี๋ยวพวกกูมานะ"


บีโฮที่นั่งฝั่งริมทางเดินตรงข้ามกับมันจาก็ลุกออกไปก่อนที่มันจาเองจะลุกตามไปเช่นกัน เหลือเพียงแค่ซารังกับซึลกีที่ยังนั่งอยู่ โดยตอนนี้ซึลกีไม่ได้มึนเมามากเท่าไหร่ ยังพอรับรู้อะไรได้มาก

แต่ตัดภาพไปที่ซารัง คอและแก้มบนใบหน้าที่เคยขาวเนียนกลับเปลี่ยนเป็นสีแดงเพราะฤทธิ์เหล้า ตาที่เริ่มสะลึมสะสือเหม่อมองออกไปยังด้านล่างของตัวร้าน ร่างกายบางที่นั่งพิงพนักเก้าอี้อย่างหละหลวม โดยที่มือข้างซ้ายยังจะจับปากแก้วไว้อยู่ ขาเรียวสวยนั่งไขว่ห้างอย่างที่เขาถนัด


"ซารัง"
"...."


ไม่มีการตอบรับใดๆนอกจากสายตาที่เปลี่ยนมามองยังผู้ที่เรียกตนเอง ก่อนที่กระดกแอลกอฮอล์ในมือจนหมดแก้วไปอีกครั้งและวางมันลงบนโต๊ะ จากนั้นก็ยังคงใช้มือเท้าคางไว้แล้วมองออกไปด้านนอก


"เป็นอะไร"
"เปล่า"
"ปกติมึงไม่เป็นแบบนี้"
"ปกติกูก็เป็นแบบนี้"
"เห้อ มึงเป็นอะไร"
"เปล่าไง"
"....."


บทสนทนาที่ถูกถามด้วยความเป็นห่วงเพราะเห็นเพื่อนรักสมัยมัธยมปลายของเขามาเป็นแบบนี้ กลับถูกตอบกลับมาเหมือนกับว่าไม่อยากให้เขานั้นรู้ถึงคำตอบและความเป็นจริง ราวกับว่าเขากำลังปิดบังอะไรบางอย่างอยู่


"กูไปเข้าห้องน้ำนะ"


พูดจบซึลกีก็ดื่มที่เหลือในแก้วของตัวเองจนหมดก่อนที่จะลุกขึ้นแล้วเดินลงไปยังห้องน้ำชั้นหนึ่งที่อยู่ด้านหลังของตัวร้านเหล้า

เพลงที่บรรเลงอยู่ภายในร้านเป็นเพลงที่ไม่ถึงกับเศร้าและไม่ถึงกับสุข มันคือเพลงอะไรนะ? ในหัวของซารังกำลังคิดถึงใครบางคนอยู่ซึ่งไม่รู้ว่าเขาจะเป็นยังไงบ้าง เขาจะรับรู้ถึงคำขอโทษนั้นมั้ยนะ และ..เขากำลังคิดเหมือนซารังรึเปล่า

ติ๊ง!

เสียงข้อความจากโทรศัพท์ดังขึ้น แต่ก็เรียกร้องความสนใจจากซารังที่นั่งอยู่ภายในโต๊ะไม่ได้ก่อนที่จะดังขึ้นอีกหลายครั้ง แต่ซารังก็เลือกที่จะไม่ตอบ กลับชงเหล้าใส่แก้วตัวเองเพิ่ม เมื่อมือเรียวกำลังจะเทโซดาใส่ก็หมด จึงทำให้เขานั้นต้องลุกขึ้นแล้วเดินไปยังเคาน์เตอร์ของชั้นสองเพื่อขอเพิ่มโซดา

ร่างกายที่หนักอึ้งราวกับถูกสิ่งของที่มีน้ำหนักมากๆทับตัวเขาอยู่ สมองสั่งภาพที่เห็นให้ทางเดินนั้นบิดเบี้ยว อาการปวดหัวจนอยากจะล้มฟุบลงไปนอนกับพื้นแต่ก็ฝืนตัวเองให้เดินไปข้างหน้าก่อนที่จะมีใครสักคนมาช่วยพยุงเขาเอาไว้


"คนสวย ไหวรึเปล่าครับ"


ใครสักคนที่เสียงคุ้นหูเอามากๆ มาจับเเขนร่างบางก่อนที่จะโอบเอวบางนั้นไว้ ใบหน้าสวยที่ขึ้นสีแดงระเรื่อเพราะฤทธิ์เหล้าทำพิษซบลงบนไหล่กว้าง ชายร่างใหญ่จึงพาเขาเดินไปข้างหน้าหรือที่ไหนสักแห่งซึ่งไม่รู้ว่าจะพาไปไหน แต่ก็ทำได้เพียงเดินตามไป เพราะร่างกายเขาตอนนี้มันไร้เรี่ยวแรงและปวดหัวเอามากๆ

ชายร่างหนาพาซารังเดินออกจากตัวร้านมายังลานจอดรถ ก่อนที่เขานั้นจะหยิบกุญแจรถออกมาร่างบางก็กลับกอดเอวเขาเอาไว้แน่น พร้อมกับซุกหน้าลงไปบนอกหนา


"นี่ ปล่อยก่อน"
"ไม่.."
"ปล่อยก่อนแปปนึงครับ"
"ใคร"
"หื้อ?"
"ถามว่าใครไง"
"ไม่บอก"
"งั้นก็ไม่ปล่อย"


ร่างเล็กที่ดูซึมเศร้ากับเปลี่ยนอาการราวกับคนละคนในตอนแรกที่พาเดินออกมา ไม่เชิงว่าจะงอแงแต่ก็นะ มาทำตัวน่ารักใส่คนแปลกหน้าแบบนี้ไม่กลัวเขาลักพาตัวไปรึไงกัน


"พี่อินใช่มั้ย"
"...."
"ถึงผมจะเมาแต่ก็จำเสียงพี่ได้นะ รวมถึงกลิ่นน้ำหอม"
"หรอ"
"อื้อ"
"สรุปเมาหรือไม่เมา"
"ไม่มาววววววว~ งื้อๆนี่งายยไม่มาวๆๆ"


ชัดเลย ไม่เมาก็ไม่เมาครับน้องซารัง

ใช้เวลาอยู่สักพักกว่าจะพาอีกคนเข้าไปยังในตัวรถได้ ก่อนที่ตัวของอินซาเองนั้นก็จะเข้าไปในรถเช่นกัน แต่ก็ยังคงไม่เคลื่อนที่ไปไหนเพราะร่างหนาเองต้องการที่จะอยู่กับซารังเพียงแค่สองคนเท่านั้นภายในรถ

หลังจากที่ซารังทำท่าทีงอแงใส่อินซาอยู่สักพักก็เงียบไปเพราะเขานั้นไม่ได้ปลอบหรือทำอะไรนอกจากนั่งอยู่เฉยๆ เป็นเวลาสักพักที่ทั้งสองคนไม่ได้เอ่ยปากหรือพูดอะไรออกมา จนกระทั่งฝ่ามือหนายื่นมาจับมือเรียวที่วางอยู่บนตัก พร้อมกับสายตาที่สบกันอย่างตั้งใจ

ใบหน้าของร่างหนาที่เคลื่อนเข้าหาเรื่อยๆจนปลายจมูกทั้งสองนั้นสัมผัสกันก่อนที่ร่างหนาจะเอียงปรับองศาให้รูปปากประกบกันอย่างพอดี ร่างบางที่ไม่ทันตั้งตัวก็กลั้นหายใจนิ่งจนตัวเกร็ง มือหยาบช้อนกรอบหน้า หัวแม่ไกล่เกลี่ยลูบแก้มนิ่มเพื่อให้อีกคนรู้สึกผ่อนคลาย

จูบรสแอลกอฮอล์ขมขื่นจากซารังส่งผ่านน้ำลายเข้าสู่ปากของอินซาเองนั้น มันเป็นจูบที่นุ่มลึกและอ่อนโยนขัดแต่กลิ่นเหล้าที่คละคลุ้ง มันไม่ใช่ปัญหาอะไรเลยหากแต่ใจเขานั้นต้องการ

ก่อนที่จะผละออกจากกันอย่างช้าๆ สายตาคมไล่ดูใบหน้าเนียนสวยอย่างหลงใหล ยามนิ้วมือเกลี่ยแก้มนิ่ม สายตาหวานหยดย้อยที่มองมา ช่างสวย สวยมากๆ ทำเอาใจร่างหนากระตุกถี่รัวจนไม่เป็นจังหวะ เสื้อเชิ๊ตเนื้อดีสีดำมันช่างเข้ากับตัวร่างบางเป็นอย่างมาก

คมสันจมูกหอมเข้าที่ซอกคอขาวระหงอย่างใจเย็น สูดกลิ่นที่โหยหามาโดยตลอดเข้าสู่ปอดอย่างเต็มอิ่ม ก่อนที่ริมฝีปากหนาจะดูดแล้วขบเม้มทำรอยเอาไว้จนห้อเลือด ร่างบางเองไม่ได้ขัดขืนอะไร เพราะยินยอมให้ทำตามที่ใจอีกคนต้องการ


"อึก..พาผมไปส่งที่บ้านที"
"บ้าน?"
"อื้อ บ้านเก่า..ที่ที่เราจูบกันครั้งแรก.."
"...."
"ผม..อยากจูบกับพี่ที่นั่นอีก.."
.
.
.
.

🔞Nc : Chistmas Day #GAHOPE spaecil cut

Top: yoongi name เฮียจง
Bottom: Hoseok name ไป๋

" เฮียขอนะ..."

ยังไม่ทันที่จะให้ร่างบางนั้นได้ตอบตกลง ซอกคอขาวอ่อนระหงก็ถูกร่างหนาซุกไซร้เข้าเสียแล้ว กลิ่นหอมของครีมอาบน้ำที่รวมเป็นเนื้อเดียวกับกลิ่นกายชวนให้หลงไหล เสียงอื้ออึงในลำคอที่บ่งบอกว่าคนโดนกระทำนั้นก็รู้สึกดีไม่ต่างกัน

"อื้ออ.."

ใบหน้าสวยเชิดขึ้นพร้อมกับเอียงไปอีกด้าน ให้อีกคนที่คุมเกมได้ดูดซับผิวขาวจนเกิดรอยแดงช้ำตามคอเป็นจุดๆ เอวบางที่ถูกมือหนายึดไว้แน่น ร่างกายอรชรตอบรับกับการกระทำที่ปลุกเร้าอารมณ์ของความอยากให้ตื่นขึ้นและร่วมเสพสุขไปกับมัน

แก้มเนียนนุ่มที่ถูกสันจมูกโด่งหอมฟอดซ้ำแล้วซ้ำอีก ก่อนที่ไป๋นั้นจะหันหน้ามาประจันสายตาของกันและกันปลายจมูกทั้งสองชนกันอย่างพอดี จูบรสหวานชื่นถูกมอบโดยเฮียจง ริมฝีปากประกบกันเข้ารูป ค่อยๆดูดดึงกลีบปากเข้ามาชิมอย่างประนีประนอม ลิ้นร้อนถูกสอดเข้าไปในโพรงปากที่เฉอะแฉะไปด้วยน้ำลาย แลกเปลี่ยนรสสัมผัสที่แปลกใหม่ให้กันและกันอย่างดูดดื่ม

นิ้วเรียวสวยดุจผู้หญิงลูบไล้เอวสอบหนาก่อนที่จะจับผ้าขนหนูสีขาวออกแล้วโยนลงไปกองกับพื้นข้างเตียง ร่างหนาที่เปลือยเปล่าไร้สิ่งปกปิดก็เผยให้เห็นแท่งเนื้อผิวสีขาวส่วนปลายติดอมชมพูสันเอ็นและเส้นเลือดที่ปูดนูนจนเห็นได้ชัด แข็งตัวชูชันจนเต็มที่

จูบที่ละมุนลิ้นก็ถูกผละออก น้ำลายเหนียวยืดออกจากกันจนขาดสะบั้น เสื้อเชิ๊ตขาวรัดรูปบนตัวร่างบางถูกปลดกระดุมออก ยอดอกสีชมพูอมน้ำตาลน่าดูดดื่มชวนให้หลงไหลนั้น ก็อดไม่ได้อยู่แล้วที่จะเล่นกับมันอย่างสนุกปาก

"อ๊ะ! เฮียย..~"
"อื้ม..ม.."

ร่างหนาช้อนหลังร่างบางให้ลุกขึ้นนั่งเพื่อให้ถนัดต่อการลิ้นรสยอดอกสีสวยอย่างห้ามไม่ได้ มือหยาบโลนที่ลูบจับบนตัวร่างบางนั้นทำเอาความรู้สึกเสียวซ่านจนอยากจะปลดปล่อย ขาเรียวยาวสวยพาดกอดเอวหนาเอาไว้ แก่นกายใหญ่ที่ชูชันจนน่าลิ้มลอง มันก็อดไม่ได้ที่จะต้องจับลูบเล่น

ความใหญ่ของมันทำให้ความพอดีที่นิ้วจะต้องจับแล้วชนกันห่างออกไป ฝ่ามือที่นุ่มและอ่อนโยนชักรูดขึ้นลงอย่างเอาใจร่างหนาที่งุ่นอยู่กับยอดอกบนตัวเขา

เสียงครางต่ำในลำคอร่างหนาเผยบอกว่าเขารู้สึกดีที่ร่างบางทำแบบนั้นให้ ส่วนปลายของแก่นกายที่เป็นรอยแยกถูกหัวแม่มือกดแล้วถูไปมาอย่างถี่หน่วง ความเสียวซ่ายแพ่ไปทั่วหลังกว้าง

"เฮียย..หนูอยาก.."

เฮียจงเงยมองหน้าไป๋พร้อมกับสบสายตาคู่หวาน ใบหน้าอ้อนขอให้อีกคนทำมันได้มั้ย.. เรื่องอย่างว่าน่ะ ยิ้มเจ้าเล่ห์บนใบหน้าคมหล่อตี๋ของเฮียจงส่งให้น้องไป๋ใบหน้าสวยที่เบะปากสีชมพูหวาน ก่อนที่จะถอดเสื้อเชิ๊ตขาวออก รอยแดงที่ปรากฏเด่นจนเห็นได้ชัดบนเนินหน้าอก มันดูสวยมากๆสำหรับเฮียจง

ร่างบางสุดจะทนกับอาการความอยากของตัวเองก็ถอดกางเกงที่สั้นจนหน้าอึดอัดออก ขาที่ขาวเรียวสวยน่าบีบให้เกิดรอยช้ำแดง หน้าท้องที่แบนเรียบและขาวเนียนน่าสัมผัสกับแท่งเนื้อไซต์มาตรฐานผู้ชายทั่วไป แต่กลับดูน่ารักน่าทะนุถนอมมากๆสำหรับร่างหนา

"อ๊ะ! เฮียย.."

เอวเล็กขอดถูกจับให้เข้ามาชิดกับตัวอีกคนจนแก่นกายทั้งคู่นั้นสูสีกัน มือหยาบลูบไล้ขาขาวเนียนก่อนที่จะจับสะโพกกลมแล้วบีบเค้นจนเต็มมือ ปากเรียวเล็กเผยออกแล้วกัดขบริมฝีปากล่างยั่วยุอารมณ์อีกคน

ร่างเล็กผลักให้อีกคนล้มตัวลงไปนอนราบกับที่นอนนุ่มอย่างว่าง่าย กายเล็กบนตัวร่างหนานั้นดูเซ็กซี่มากๆ น่าหลงใหล อยากสัมผัส อยากมอบความสัมพันธ์ทางเพศให้

"ของขวัญที่หนูให้เฮียชอบมั้ย"

แก่นกายใหญ่ถูกก้นกลมขาวเนียนโอบรัดเอาไว้ นิ้วเรียวจับกดให้มันแนบแน่นมากขึ้นไปอีก ร่างกายบางขย่มขึ้นลงอย่างเอาใจทำให้ร่างหนานั้นรู้สึกเสียวและอยากที่จะฟัดมากขึ้นกว่าเดิม

"อื้มม..ชอบสิครับ ชอบมากๆ"
"คิคิ..งั้น..หนูขอทำนะ"

นิ้วเรียวที่เคยกดแก่นกายให้แนบชิดกับจับกดเข้าไปในช่องทางรักสีสวย ส่วนปลายของอวัยวะเข้าไปอย่างยากลำบากเพราะไม่มีสารล่อลื่นใดๆค่อยช่วยเลย ปากเล็กเม้มเอาไว้แน่นด้วยความรู้สึกเจ็บจนไม่อยากฝืนต่อ ร่างหนาที่เห็นดังนั้นก็ชันตัวขึ้นแล้วโอบกอดร่างกายบนตักเขาไว้ นิ้วหยาบลูบลงบนร่องก้นอีกคนที่ตอนนี้เข้าไปได้เพียงส่วนปลายเท่านั้น

"เจ็บหรอ"
"อึก..หนูทนได้"
"แน่ใจนะ"
"อื้ออ"
"ให้เฮียช่วยนะ"

ลำแขนแกร่งยกเอวอีกคนขึ้นจนส่วนที่เชื่อมกับนั้นเกือบจะหลุดออก เอวสอบกดสวนเข้าไปยังช่องทางรักจนร่างบางนั้นหลุดร้องออกมา ลำแขนเล็กโอบคออีกคนเอาไว้แน่นจนแนบชิดดวงตาคู่สวยที่เริ่มมีน้ำตาปริ่มออกมาเล็กน้อย ไม่นานช่องทางที่เริ่มขยายนัวรับแก่นกายเข้าไปก็สุดจนมิดลำ

"โอ๋ๆ ไม่ร้องนะคะ"
"งื้อ..หนูเจ็บ"

ไป๋ลองขยับร่างกายขย่มขึ้นลงช้าๆมันค่อนข้างฟืดและติดขัดแถมไม่ค่อยมีความเสียวเท่าไหร่เลย จนลองทิ้งน้ำหนักตัวลงไปที่เอวเรื่อยๆน้ำหล่อลื่นที่ไหลออกจากแก่นกายเฮียจงก็คอยช่วยให้มันง่ายขึ้น ความเจ็บในตอนแรกก็เริ่มปรับจนชิน ความเสียวซ่านไปทั้งร่างกายของทั้งสองเริ่มก่อตัวขึ้นมาเรื่อยๆ

ร่างบางที่ทิ้งน้ำหนักตัวจนเกิดเสียงเนื้อกระทบกันดังอยู่ทั่วห้อง เสียงครางฟังชวนให้อารมณ์นั้นเสพสมเพิ่มพูนขึ้นไปอีก เอวสอบที่นั่งนิ่งมานานก็เริ่มสวนกลับขึ้นไปยังคงบนร่างจนแก่นกายกระทุ้งกับจุดบางอย่างที่ทำให้ร่างบางต้องครางศัพท์จนไม่ไปภาษา ยิ่งการกระทำนั้นเร็วและถี่ขึ้นเท่าไหร่ ความอยากสำเร็จเสร็จถึงฝั่งฝันก็อยู่ไม่ไกลเกินเอื้อม

หยาดเหงื่อเม็ดน้อยใหญ่ไหลท่วมคู่รักทั้งสองจากกามอารมณ์โถมทับเขามาเรื่อยๆ เเรงที่เริ่มล้าของร่างบางนั้นทำให้ต้องเกาะไหล่หนาเอาไว้แน่น เสียงครางเล็กๆที่ดังขาดๆหายๆทำเอาร่างหนาอยากจะฟัดให้สลบ

เอวแกร่งที่กระแทกถี่ๆเปลี่ยนมาเป็นความหนักแน่นของการสวนเอวขึ้น มันลึกจนอยากจะปลดปล่อยแต่ก็คงอีกไม่นานแล้ว เขาทั้งคู่ไหนใกล้จบอารมณ์รักเข้าไปเต็มที

"อื้ออๆ..เฮียย..หนูจะ..อื้อ"

สมองที่เบลอจนไม่สามรถประมวลผลอะไรได้แล้ว น้ำสีขาวขุ่นพุ่งพวยออกมาจากแก่นกายคนบนตักจนเลอะเปรอะเปื้อนหน้าท้อง ร่างบางที่เริ่มล้าและเหนื่อย ทำให้ร่างหนาต้องเสร็จสมอารมณ์หมาย

"อึก..เฮีย..อย่าเอาออก..อ๊ะ!"

ความอุ่นเเล่นเข้าไปยังช่องทางด้านหลัง ร่างหนานั้นเองก็ปลดปล่อยออกมาแล้วเช่นกัน มีเพียงแต่เสียงหอบหายใจที่ยังคงหลงเหลืออยู่ร่างบางที่ไร้เรี่ยวแรงใบหน้าซบลงบนอกกว้าง ตาคู่สวยที่หลับพริ้มลงเพราะความเหนื่อยล้า

ร่างหนาค่อยๆประคองให้อีกคนนอนลงบนที่นอนดีๆก่อนจะจับถอดแก่นกายออกช้าๆ อสุจิหลายล้านตัวก็หลั่งไหลออกมาจนเลอะเทอะ เฮียจงที่ยังพอมีแรงอยู่ก็ลุกไปเอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวให้อีกคนก่อนที่เขานั้นจะลุกไปล้างตัวแล้วมานอนข้างๆอีกคนบนที่นอน

หัวทุยเล็กถูกจับให้มาซุกแผ่นอกหนา หน้าผากมนถูกจุมพิตปลอบประโลมอย่างแผ่วเบา ลำแขนแกร่งที่โอบกอดเอวไว้ ก่อนที่ร่างหนานั้นจะค่อยๆหล้บลงเช่นกัน