ใจนั้นรักดี แต่กายนี้กลับแปดเปื้อน
ซองถุงยางไซส์54 ถูกหยิบออกจากกระเป๋าสะพายข้างของยุนกิก่อนที่เขานั้นจะเดินกลับมาหาโฮซอกที่นอนสะอื้นอยู่บนโซฟาห้องนั่งเล่นในสภาพเปลือยเปล่า
ซองถุกยางถูกฉีกออกอย่างเบามือก่อนที่จะสวมใส่ลงบนแก่นกายแข็งตรงจากอารมณ์ทางเพศอย่างถูกวิธี ร่างหนากลับขึ้นไปบนโซฟาตัวแคบอย่างเดิม
มือหยาบจับเรียวขาอ่อนยกให้เขยิบเข้ามาชิดใกล้เพื่อที่จะได้ง่ายต่อการสอดใส่เข้าไปในช่องทางรักของร่างบาง
โฮซอกทำได้แค่สั่นเทา หยาดน้ำตาก็ยังคงไหลออกมาไม่หยุด ดิ้นหนียังไงก็ถูกจับได้อยู่ดี นึกโทษตัวเองว่าไม่ต่างจากคนโง่ สู้เพื่อเอาตัวรอดในตอนแรก พอจนตรอกก็ยอมทุกอย่าง โง่จริงๆ
"ฮึก..ฮือ"
"กลัวหรอ?"
"...อึก."
"ไม่ต้องกลัวนะ ไม่เจ็บหรอก น่าจะเคยโดนของนัมจุนมาแล้วนี่"
หยาบคายที่สุด
กลับกันก็เกิดคำถามขึ้นมาในหัว ในสายตายุนกิ โฮซอกดูง่ายขนาดนั้นเลยหรอ ความจริงแล้ว ตลอดเวลาที่ผ่านมาโฮซอกไม่เคยมีอะไรกับนัมจุนเลยแม้แต่ครั้งเดียว และตอนนี้เป็นครั้งแรก เขาไม่เต็มใจที่จะให้ด้วยซ้ำ
ส่วนหัวของแก่นกายถูกถูไถอยู่บริเวณช่องทางด้านหลัง แน่นอนว่าแก่นกายของโฮซอกเองชูชันรับอารมณ์ไม่ต่างกันเพราะยุนกิเป็นคนปลุกมันขึ้นมา
ลำพังแค่น้ำหล่อลื่นจากถุงยางนั้นไม่เพียงพอจริงๆ น้ำลายเหนียวยืดถูกป้ายไปที่ร่องก้นจนชุ่มแฉะโดยมีสายตาคมจ้องมองด้วยความพอใจอยู่ตลอดก่อนที่จะจับกดแท่งเอ็นร้อนเข้าไปในตัวอีก
"อึก..อ๊าา!"
โฮซอกร้องออกมาด้วยความเจ็บแปล๊บที่เเล่นเข้ามา นิ้วเรียวสวยจิกลงไปบนเนื้อโซฟาอย่างแรงเพื่อระบายความเจ็บปวด ร่างกายบางแอ่นอกเกร็งจนทำให้ยุนกินั้นสวนเอวเข้าไปไม่ได้
"ซี้ดด..โฮซอก อย่าเกร็ง"
"อื้อ..เจ็บ..อย่าา"
ร่างบางร้องครวญครางขอให้อีกคนหยุดมันเจ็บจนไม่รู้จะไปต่อยังไง มือไม้เก้งก้าง ใบหน้าเปื้อนน้ำตาที่ไม่รู้ว่าจะเอาไปซุกตรงไหน ร่างหนาไม่ยอมแพ้ที่จะฝืนต่อ มาถึงขนาดนี้แล้ว จะให้เอาออกเลยมันง่ายเกินไป
"อื้มม..อึก"
เอวสอบสวนเข้าออกตามใจตัวเองโดยไม่สนว่าอีกคนจะรู้สึกยังไง เจ็บปวดหรือไม่ คิดเพียงแต่ว่าถ้าเสร็จเมื่อไหร่ก็เท่ากับว่าเขานั้นได้ในสิ่งที่ต้องการแล้ว
ร่างบางที่นอนยอมให้อีกคนกระทำทางเพศร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด และอีกหลายความรู้สึก ทั้งความกลัว ความเสียว มันตีกันไปหมดจนโฮซอกเริ่มสับสน เขาเหนื่อยจะทนแล้ว ไม่ไหวแล้ว
นรก..มันคือนรกบนดิน
ยุนกิย้ำกดเอวสอบด้วยความเสียวซ่านเพื่อตอบสนองความต้องการของตัวเองอย่างถี่หน่วง พร้อมกับเสียงครางไม่ได้ศัพท์ของโฮซอก ร่างหนาไม่มีทางรู้เลยว่าร่างบางนั้นรู้สึกอย่างไร เพียงแต่ขอให้เขานั้นได้สำเร็จความใคร่กับอีกคนก็เพียงพอแล้ว
"อื้อ..ฮือ..อ..เจ็บ..พอ..แล้วฮือ.."
เพศสัมพันธ์ที่ความรู้สึกของเขาทั้งสองนั้นไม่สัมพันธ์กันเลย สำหรับโฮซอกมันเจ็บปวดเหมือนร่างกายจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆแม้จะมีความเสียวซ่านออกมาบ้างซึ่งมันน้อยกว่าความเจ็บที่เขามี
ในใจว้าพะวงความกลัวกัดกินจิตใจ น้ำตาก็ยังไหลออกมาไม่หยุด ส่วนยุนกินั้นเขารู้สึกดีมากๆที่ได้ร่วมรักกับโฮซอก เหมือนเขาได้ชัยชนะที่ควรได้ตั้งแต่ครั้งก่อน บัดนี้นั้นสมใจปราถนายุนกิแล้ว
"ซี้ดด..อ่าาโฮซอก.."
สมาร์ทโฟนเครื่องหรูถูกหยิบขึ้นมาโดยร่างหนาก่อนที่จะกดอัดวีดีโอการร่วมรักกับอีกคนเอาไว้ ภาพของเอวสอบที่สวนแก่นกายเข้าช่องทางด้านหลังของอีกคน เนื้อขาที่กระทบกันจนเกิดเสียง
ตัวกล้องถ่ายไล่ขึ้นไปเรื่อยๆจนเห็นใบหน้าอีกคนอย่างชัดเจน แน่นอนว่าภาพเคลื่อนไหวรวมถึงเสียงนั้นแล้วมันชัดเจนยิ่งกว่าอะไร ก่อนที่จะกดบันทึกแล้ววางโทรศัพท์ลงอย่างเดิม
"ฮืออ..อ๊ะ!..อึก..อย่าา.."
"อ่าา..ห์โฮซอก..อื้มม"
มือหยาบยึดเอวบางมากระแทกอย่างเเรงเพราะเขานั้นใกล้จะเสร็จเต็มทนแล้ว แก่นกายร่างบางที่มีน้ำสีขาวพวยพุ่งออกมาก่อนจนเลอะเปรอะหน้าท้องตัวเอง ใบหน้าสวยหันข้างหอบเหนื่อยแล้วหลับไป
กายหนาโน้มเข้าไปป้อนจูบอีกคนอย่างอ่อนโยน เอวสอบก็ยังคงทำหน้าที่ของมันต่อไปจนกระทั่งหลั่งน้ำกามออกมาเช่นกัน
ยุนกิอยากจะกัดฟัดอีกคนให้รอยเต็มตัวแต่ก็คงทำไม่ได้ จึงกัดริมฝีปากอีกคนจนเลือดซิบ แท่งเอ็นร้อนถอดออกมาจากช่องทางรักพร้อมด้วยน้ำอสุจิอยู่เต็มพื้นที่ว่างภายในถุงยาง แน่นอนว่าเขาจะทิ้งมันภายในห้องนี้ไม่ได้ จึงถอดออกมาแล้วนำทิชชู่มาห่อไว้เก็บไปทิ้งด้านนอก
หลังจากที่ทำการห่อถุงยางเพื่อนำไปทิ้งแล้ว ยุนกิก็จัดการแต่งตัวให้เรียบร้อย ก่อนที่จะหันมามองอีกคนที่นอนหลับอยู่บนโซฟาในสภาพเปลือย เนื้อแขนและขาของร่างบางนั้นช้ำแดงเพราะแรงฉุดกระชากของร่างหนา
ยุนกิก็ไม่ได้ใจร้ายถึงขั้นที่จะปล่อยให้โฮซอกนอนอยู่แบบนี้ เสื้อผ้าที่เคยสวมใส่ก็ถูกนำกลับสู่ตัวเจ้าของเหมือนเดิม คราบน้ำที่เลอะอยู่ก็ถูกเช็ดออกจนสะอาด ก่อนที่จะยกอุ้มอีกคนเข้าไปนอนในห้องนอนดีๆ แล้วห่มผ้าให้
มือหยาบไล่ลูบกลุ่มผมอีกคนอย่างเบามือ ก่อนที่จะลุกออกไป
